Anderhalf uur dompelde ik mij dit weekend onder in de wondere wereld van Koen van Mechelen in zijn LABIOMISTA.
“
Het paradijs wordt niet tussen muren gevonden.
Het paradijs is als het leven zelf:
fascinerende en gruwelijk,
grenzeloos en prachtig.
”
lees ik ergens op een bord.
Woorden die ik schoon vind
en wijs.
Als ik terug naar de parking stap,
denk ik
content dat ik mijn Artist Dates met mezelf* weer gestart ben.
Deugd dat dat doet.
De vezels in mijn lijf,
mijn ziel
die nood hebben aan voldoende porties schoonheid
zijn omarmd en gevoed in LAMBIOMISTA!
Halverwege kom ik voorbij dat bankje
en de bloemen
geplukt
maar vergeten?
achtergelaten?
Eenzaam liggen ze daar,
en dat zo vlak voor een plek waar schoonheid woont & groeit.
Wat zou er gebeurd zijn?
Wie heeft ze zorgvuldig geplukt?
Meegenomen voor een afspraakje?
Werden ze niet mooi genoeg gevonden?
Werd er ruzie gemaakt op dit bankje?
Werd de ontmoeting afgezegd?
Weemoed besluipt me
even.
– Het paradijs is als het leven zelf:
fascinerende en gruwelijk –
Die weemoed doet me denken aan schone woorden in talen die mij vreemd zijn.
(Cafuné – Cwtch – Serendipity – Aroha – )
tá brón orm
Iers
letterlijk ‘sorrow is on me’.
ofte
letterlijk vertaald: verdriet is op mij.
En ik vind dat schoon.
Geruststellend ook, hoopgevend.
Want het wil ook zeggen: ik ben niet verdrietig, ik ben geen verdriet, ik heb wat verdriet in mijn handen.
Was het dat?
Waren die bloemen op dat bankje eerst een cadeautje?
Vol hoop, vol verwachting, vol pret, vol liefde?
En werden die plots een bundel verdriet?
Een bundel verdriet waarbij iemand besloot, ik laat het hier achter.
kneem het niet met mij mee.
Verdriet is op mij
tá brón orm
Ik heb verdriet
Ik kan het altijd op een bankje achter laten.
Bankjes en Uus Knops en Zwijgen is geen optie en rouwen en …
Het paradijs is als het leven zelf:
…
grenzeloos en prachtig
* voer voor een heel ander stukje, maar 1 van de doorlopende opdrachten van Julia Cameron in haar The Artist’s Way boek: Artist Dates met jezelf.
(warm aanbevolen voor wie benieuwd is naar zichzelf in deze wereld)